KLASEETATIK JOAN DIRENENTZAT

Urte honetan aurrekoetan ez bezala ikastetxetik jende asko joan da. Unibertsitatera joan direnak alde batera utzita, irakasle batzuk eskola utzi dute. Gainera ezinezkoa izango da klase horiek berriro ikustea.

Alde batetik Patxi Ezkiaga dugu, bere bizitza klase ematea zen. Noizbait zeregin handiagoaren bat bazuen eskolatik kanpo, amorru handia sentitzen zuen joan beharragatik. Patxiren klaseetan besteetan baino lan gehiago egiten zenuen, bere sentimenduez kutsatzen zintuelako. Zoritxarrez izan duen gaixotasunarengatik ezin izango dugu klaseren bat berriro berarekin eduki eta ikasle berriak ez dira bere energiaz kutsatuko.

“Ez zaudete topen de dios”

Beste aldetik Xabier Galardi dugu. Filosofia irakasle bikaina eta pertsona hobeagoa. Zaila izango da bere metodoak ahaztea, batzuk ez ziren onenak batxillergoko ikasle batentzat baina azkenean denbora pixka bat sartuta dena ikasten zenuen oso erraz.

“Hain xuxen…/ Interesgarria benetan /Cojon de gorrion zurdo”

Azkenik eta ez honengatik garrantzi gutxiagokoa, ”the last but not the least”, Belen Alboniga. Klaseak emateko era arraroa zuen, baino klaseetatik zerbait gehiago jakinda ateratzen zinen. Gainera beti ahalik eta hoberen tratatzen zintuen eta pazientzia handia zuen denekin.

“Jakin badakizue...”

Pertsona guzti hauei hoberena opa diet. Zorte ona izan!!!

Iker Pedrosa