Urriaren bataren bezperatik prest nengoen jada. Goiz goizetik hasi zineten iristen. Ni zuen zain nengoen. Apaindua nengoen, maitale bat bere maitearen zain bezala nintzen. Baina zuek ez zineten horretan fijatu. Zortzietan nik kaleak txukun neuzkan; hamaiketarako ordea, botila, poltsa eta beste zerrikeriez beterik zeuden. Euskaldunon festa zen, baina gazteleraz egiten zenuten. “Viva el País Vasco” esatea besterik ez zenuten falta. Gehienek hauxe egin zenuten.
Baina, hala ere, bazeuden euskaraz egin zutenak. Elkarrekin jator egon zirenak, nahiz eta elkar ezagutu ez. Euskal Herrian baitzeuden, euskaldunen artean. Zuek alkoholaren edo beste edozein drogaren menpe erortzen zineten bitartean, hauek festa egin zuten, kilometroak egin zituzten, euskal festa egin zuten.
No hay comentarios:
Publicar un comentario